De afgelopen weken heb ik op Twitter en Facebook meegedaan aan het ‘publieke debat’. Door vragen te stellen over stellige uitspraken, die een ander wereldbeeld weerspiegelen dan het mijne, heb ik mijn blik verruimd. Naast positieve ervaringen heb ik ook mijn eerste hatemail ontvangen en ben ik meerdere malen voor NSB’er of landverrader uitgemaakt. Bovendien ben ik geblokkeerd voor het Twitteraccount van Geert Wilders; ik mag de uitspraken van deze politicus niet meer volgen! En toch – of juist hierdoor – blijf ik dromen…
Mijn droom
In mijn droom luisteren mensen echt naar elkaar
met een open houding en nieuwsgierigheid naar de ander
juist als de ander heel anders is, doet, denkt dan jij
die ander kan immers je blik verruimen
In mijn droom laten mensen hun oordeel even rusten
ook al heb je je ideeën en overtuigingen al gevormd
je kunt ze best even laten, ze verdwijnen niet zomaar
als je je verdiept in het standpunt van een ander
In mijn droom proberen mensen begrip te krijgen
voor wat die ander ervaart en bedoelt
hoe die ander gebeurtenissen betekenis geeft
wat die ander beweegt, welke behoefte die heeft
In mijn droom stellen mensen elkaar vragen
hoe zie jij het? waar gaat dit over voor jou?
wat maakt jou bang, boos, bedroefd en blij?
wat gaat jou aan het hart? wat is jouw verlangen?
In mijn droom ervaren mensen hoe fijn het is
om echt gezien en gehoord te worden door de ander
en om de ander echt te zien en te horen
hoeveel het openen van je geest en hart je oplevert
In mijn droom ontdekken mensen
dat we niet zo erg van elkaar verschillen
dat we allemaal hetzelfde willen:
veiligheid, vrijheid en een beetje liefde en geluk
In mijn droom worden mensen steeds wijzer
door het voeren van een constructieve en open dialoog
door het leren van elkaars inzichten en standpunten
door het vergroten van empathie en compassie
In mijn droom maken mensen weer verbinding
met zichzelf, de ander en de wereld
dat is volgens mij namelijk het beste antwoord
op gewelddadigheid, polarisering en radicalisering