Mijn vriendin Lisa en ik hebben het over vriendschappen. We kennen elkaar al zo’n 25 jaar. Zij is echter weer in haar thuisland ver weg gaan wonen, dus zien we elkaar niet zo vaak. Lisa geeft een seintje als ze in Amsterdam is en dan spreken we af. Als we lekker aan onze cappuccino zitten in café BuonGiorno vertelt ze dat ze zich in haar eigen land soms eenzaam voelt.

Initiatief nemen

Ze voelt zich in de steek gelaten door haar vriendinnen daar. Zij is namelijk altijd degene die het initiatief neemt om elkaar te zien. Toen ze zich daar bewust van werd, heeft ze enkele maanden geen contact met die vriendinnen opgenomen en toen kwam er niets. Geen van die vriendinnen liet iets van zich horen Herken je dat? Dat jij altijd degene bent die initiatief neemt in een vriendschap?

Verdrietig en boos

Lisa is er verdrietig en boos over. Voor haar betekende het dat ze niet belangrijk is voor die vriendinnen. Ik vertelde haar dat ik met een goede vriend van mij ook zo’n contact heb, waarbij het initiatief altijd van mij komt. Toen ik het ter sprake bracht bij deze vriend vertelde hij dat hij nooit initiatief neemt tot contact. Bij niemand niet. Hij laat het altijd aan de ander over. Het komt gewoon niet bij hem op. Hij verzekerde mij dat hij het contact met mij heel erg waardeert en graag wil voortzetten. Dus zo is het. Ik neem contact op als ik hem wil zien. En dan zien we elkaar. Punt.

Meten van kwaliteit van vriendschap

‘Ik meet de kwaliteit van een vriendschap niet af aan de mate waarin de ander initiatief neemt’, vertelde ik Lisa. ‘Als ik behoefte heb om de ander te ontmoeten, dan regel ik dat. Als de ontmoeting mij een goed gevoel geeft, dan blijf ik het initiatief nemen. Ook als de ander dat niet doet. Als ik geen lekkere energie heb na de ontmoeting, dan onderzoek ik de reden. En als ik dan concludeer dat ik eigenlijk niet echt meer iets met die vriend of vriendin heb, dan neem ik geen initiatief meer. Simpel.’

Wat relaxt!

Lisa bleef even stil. Toen keek ze me indringend aan en zei: ’Dat is echt een mooie manier om ermee om te gaan. Wauw. Dat voelt goed. Zo had ik er zelf nooit naar gekeken. Wat relaxt om er zo in te staan. Ik ga ook gewoon mijn eigen behoefte volgen.’

En nu maar afwachten of Lisa me de volgende keer dat ze in Amsterdam is, nog een seintje geeft …

En jij dan?

Worstel jij ook wel eens met vriendschappen, relaties of andere situaties? Dan kan ik je misschien helpen om je op een andere manier te verhouden tot mensen en situaties. Neem gerust eens vrijblijvend contact op om te onderzoeken of ik je met wat coachingsgesprekken van dienst kan zijn.

 

 

Even stilstaan bij jezelf

maakt je bewuster, effectiever en vrijer
direct contact: 06 24772669mail: karen@karenwalthuis.nl